Κάποτε βρέθηκα στο Ροβενιέμι της Φινλανδίας, στο «χωριό του Αϊ-Βασίλη». Τώρα τι δουλειά έχει η Καισαρεία της Καππαδοκίας, πραγματικής γενέτειρας του Αγίου, με το Ροβενιέμι της Λαπωνίας, μόνο οι Έμποροι των Εθνών το γνωρίζουν και οι υψηλόβαθμοι ποικιλόστολοι Ιεράρχες Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας που το καταπίνουν ευχάριστα (;;;). Αυτούς ρωτήστε.
Στην πρωτεύουσα λοιπόν της όμορφης αυτής χώρας, το Ελσίνκι, ένας κεντρικότατος μεγάλος δρόμος ονομάζεται «Λεωφόρος Αρκαδίας».Ρωτώντας επίμονα πληροφορήθηκα ότι το όνομα δόθηκε από τους Φιλανδούς προς τιμήν του Αγκαίου, του υπαρχηγού του Ιάσωνα στην Αργοναυτική Εκστρατεία, που ήταν Αρκάς και αφού οι Αργοναύτες πήραν το «Χρυσόμαλλο Λέρας»,εκδιωχθέντες από τον Αία, το βασιλιά της Κολχίδας, ο μεν Ιάσωνας επέστρεψε στο Αιγαίο..., ο Αγκαίος περιπλανηθείς και μέσω των ποταμών που εχύνοντο στη Βόρεια Θάλασσα βρέθηκε στις ακτές της σημερινής Φινλανδίας...
Οι Αρκάδες λοιπόν, παρά το ορεινό και απρόσιτο του τόπου τους, από τα αρχαία χρόνια ήσαν θαλασσοπόροι και διαγουμιστές των θαλασσών.
Ο καπτά Νίκος Κωστάρας λοιπόν ξέφυγε από τα απρόσιτα και άγονα βουνά της ορεινής Γορτυνίας και αναζήτησε την τύχη του στους ωκεανούς, από τις Αλεούτες μέχρι τη Γη του Πυρός...
Οταν αποστρατεύθηκε, άφησε πίσω την πυξίδα και τον οίακα (το πηδάλιο) του καραβιού και βούτηξε την πένα του στου μυαλού του τις αποθήκες τροφοδοτώντας μας με σκέψεις και γνώσεις του που τέρπουν την ψυχή και τρέπουν το Νου σε κατευθύνσεις γόνιμες κι ωφέλιμες. Έτσι για πολλά χρόνια τώρα, σε δεκάδες έντυπα, μας τροφοδοτεί με απόψεις και ιδέες αναλλοίωτες, χρήσιμες κι ωφέλιμες για τους έχοντες «ώτα ακούειν».
Και τι δεν έχει περάσει από την πένα του! Αναλλοίωτες ηθικές αξίες, συμπεριφορές, ιδανικά Αρχαίου πολιτισμού μας, αναλύσεις Αρχαίων σοφών, επισημάνσεις παγκοσμιοποιημένου τρόπου ζωής σε σχέση με τον απλό Ελληνικό τρόπο ζωής και τόσα άλλα. Βλέπεις, το τάλαντο που κληροδοτήθηκε στο DNA του δεν το έκρυψε, σαν τον άνθρωπο της παραβολής, αλλά το πολλαπλασιάζει και το αποδίδει, σαν τη γόνιμη Γη που το σπυρί του σπόρου το αποδίδει στο πολλαπλάσιο, για να θρέψει και να τέρψει.
Τα παραπάνω, για τον καπτά Νίκο Κωστάρα, γράφονται όχι για τον ίδιο, αλλά για όλους εμάς, που πρέπει να επιστρέφουμε τις εμπειρίες του ταξιδιού της ζωής μας σαν λίπασμα στο χωράφι της γνώσης για τη ζωή και τις χρήσιμες κι ωφέλιμες συμπεριφορές. Εκείνος έκανε και συνεχίζει να κάνει το καθήκον του αυτό, εμείς ας κάνουμε κάτι ανάλογο για τις δικές μας, έκαστος, εμπειρίες μας. Καλό κι ωφέλιμο θα είναι.
Για όλα τα παραπάνω η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών τίμησε και βράβευσε το λογοτέχνη, τούτη τη φορά, Νίκο Κωστάρα, την Τετάρτη 16/3/11 στην αίθουσα των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος, με παρουσία πάμπολλων φίλων του Ναυτικών, Λογοτεχνών και λοιπών Αρκαδικών Συλλόγων. Διακρίναμε το Δ.Σ του Συλλόγου της ιδιαίτερης πατρίδας του Κακουρέικων Αρκαδίας, τους οργανωτές της εκδήλωσης, τον πρόεδρο και μέλη της Λέσχης Αρχιπλοιάρχων Πειραιά, πολλούς Αρκαδικούς Συλλόγους, εκπροσώπους της Ναυτικής Εστίας Πειραιά, εκπροσώπους της Ναυτιλιακής Εταιρείας ΕΥΠΛΟΙΑ, στα πλοία της οποίας δούλεψε ο Καπτά Νίκος.
Σχετικά χαιρέτησε με θερμά λόγια ο Πρόεδρος της Ε.Ε.Λ και ακολούθως ο γνωστός σ' όλη την Αρκαδία και όχι μόνο Λρ. της Φιλοσοφίας κ. Ηλίας Γιαννικόπουλος (από Λαγκάδια Γορτυνίας) μίλησε δια μακρών για την αξιοσύνη, την προσωπικότητα και το λογοτεχνικό έργο του τιμώμενου. Την εκδήλωση έκλεισε ο ίδιος ο Καπτά Νικόλας αναφερόμενος στη ζωή του στους μεγάλους Ωκεανούς, τους λόγους που τον έκαναν να συγκεντρώνει υλικό για την Ναυτική Αρκαδία καθώς και τις λοιπές πλούσιες και πολλές λογοτεχνικές δημοσιεύσεις του.
Γιάννης Α. Μαθές
Συγγραφέας
20/3/11
