Του Νίκου Ι. Κωστάρα
Ζούμε σε μία απνευμάτιστη εποχή του παραλόγου χωρίς θρησκευτική πίστη ενώ γιορτάζουμε το τριήμερο (Ψυχοσάββατο - Πεντηκοστή - του Αγίου Πνεύματος). Μάλιστα τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, οι Δημόσιες Υπηρεσίες έχουν αργία ενώ οι ιδιωτικές και τα εμπορικά καταστήματα εργάζονται γιατί δεν έχουν καμμία σχέση με το Πνεύμα. Αλλά και οι πρώτοι για την αργία ενδιαφέρονται και όχι για το πνεύμα. Ακόμη και ο διάσημος Σαρτρ τόνισε: «Η απώλεια της θρησκευτικής πίστεως κάνει τον κόσμο να φαίνεται παράλογος, χωρίς νόημα, αφαιρεί τα θεμέλια της ηθικής». Ενώ ο μαρκήσιος ντε Σανέ έλεγε: «Κάντε άθεο και διεφθαρμένο το λαό που θέλετε να υποτάξετε. Όσο καιρό δεν έχει άλλα ήθη από τα δικά του, θα είστε πάντα αφέντης του». Και τα «σύγχρονα κατηχητικά μας» τα ΜΜΕ ανέλαβαν αυτή την αποστολή του Διαβόλου. Αν μορφώσεις τους ανθρώπους χωρίς θρησκεία θα κάνεις έξυπνους διαβόλους. «Αφαιρέσετε το θεό από τις έδρες και από τα θρανία και θα έχετε συγκομιδή από διαβόλους» (Ουέλιγκτον). Η βασιλεία του Σατανά έχει φτάσει στην ωρίμανσή του αφού «όπου έχει ναό ο θεός εκεί ο διάβολος θα έχει παρεκλήσι (Μπαίλλεϋ). Η μεγαλύτερη επιτυχία του Σατανά είναι να παρουσιάσει της απόψεις του σαν χριστιανικές. Η αθεΐα του παρελθόντος ήταν αρρώστια της διάνοιας, ή τωρινή αθεΐα αρρώστια της ψυχής.
Και όμως όλοι ζητούμε ψιθυριστά το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Περιμένουμε ν' ακούσουμε μέσα στο γεγονότα το βήμα του θεού. Απελπισμένοι από την αλλοτριωμένη και άπιστη εποχή διψούμε για ουρανό. Ζητούμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά μας. Όλοι έχουν την ανάγκη Του ακόμη και αυτοί που τον αγνοούν. Καμιά εποχή δεν αισθάνθηκε όσο η δική μας την καταλυτική δίψα μιας υπερφυσικής σωτηρίας. «Έχουμε χρέος να θεωρούμε το Θεό ως πνεύμα, πανίσχυρο αθάνατο και τέλειο. Διότι, αν και αόρατος για τα μάτια των ανθρώπων, παρ' όλα αυτά φανερώνεται με τα έργα του». Αυτά τα λόγια είναι του Αριστοτέλη. Όλος ο κόσμος πλέει στις ενέργειες του Θεού. Ο Θεός είναι πνεύμα και το πνεύμα «όπου θέλει πνέει» (Ιωαν. 3,8). Άλλωστε το πνεύμα του θεού «επεφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν, 1,2). Και ο Χριστός τόνισε στην Σαμαρείτιδα «Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν (Ιωαν. 4,24).
Η Αγία Τριάς, ο Τριαδικός θεός συνίσταται από τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιο Πνεύμα. Στην καθημερινή μας ζωή πολλές φορές προσευχόμαστε και παρακαλούμε το Θεό, το Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους που θεωρούμε πως μας προστατεύουν αλλά κανείς δεν απευθύνει την έκκληση του στο Άγιο Πνεύμα και ας υπάρχει στα εικονίσματα μας, όπως στη Βάπτιση και στη Πεντηκοστή. Στη Βάπτιση εμφανίζεται ως περιστέρι για να δείξει τον ειρηνικό χαρακτήρα του Αγίου πνεύματος και στην Πεντηκοστή εμφανίζεται ως φλόγα για να δείξει τα χαρακτηριστικά του πυρός, που είναι καθαρτικό. Το Άγιο Πνεύμα με την καθαρτική του ιδιότητα διώχνει αυτό το ρύπο και αποκαθιστά τον άνθρωπο στην αρχική του λαμπρότητα. Το Άγιο Πνεύμα είναι η σφραγίδα με την οποία ο Θεός αποθέτει στην ψυχή μας την εικόνα της θείας Του φύσεως και αγιότητος. Το Άγιο Πνεύμα ανήκει στην «άκτιστη πραγματικότητα Του θεού», «το Θεόδοτο αγαθό της χάριτος του Παρακλήτου».
«Εν πυρίναις γλώσσαις εξαπέστειλεν ο Θεός το Θείον Αυτού Πνεύμα», στους Αποστόλους για να αποκαλυφθεί η τεράστια δύναμη του Αναστάντος Ιησού Χριστού. Προ της Πεντηκοστής εστάθη αδύνατο στους Αποστόλους να επιδείξουν την ιδιαιτερότητα τους. Εφοβούντο. Τους έλειπε η «παρρησία», η τόλμη, το άφοβον, καρπός του Αγίου Πνεύματος. Και όλα άλλαξαν μετά την Πεντηκοστήν, ότε ενδύθησαν «δύναμιν εξ ύψους» (Λουκ. 24,49) καθώς το «πνεύμα τους έδινε δύναμη λόγου» (πραξ. 2,5) και.όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος «ο καρπός του πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστις, προκοπή, εγκράτεια» (Γαλ. ε 22, 23).
Η επίκληση του Αγίου Πνεύματος κατά τη θεία Λειτουργία τονίστηκε στην συμπλήρωση του Συμβόλου της Πίστεως από την Β' Οικουμενική Σύνοδο, τονίζοντας: «Και εις το Πνεύμα το Άγιο, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιόν συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λάλησαν δια των προφητών».
Ο προφήτης- Ιωήλ προφήτευσε «ότι μετά την έλευση του Μεσσία στον Κόσμο, ο Θεός θα μοίραζε τα χαρίσματα του Πνεύματος σε όλους τους ανθρώπους». Μόνο στη σύγχρονη αλλοτριωμένη εποχή οι «πνευματικοί» μας άνθρωποι ξέχασαν την αποστολή τους. Και το Άγιο Πνεύμα σκηνεύει σ' αυτούς που έχουν απλό λόγο και απλούστερο βίο, στους ταπεινούς και σ' εκείνους που έχουν καθαρή καρδιά «εν πνεύματι και αλήθεια». Το Άγιον πνεύμα να μας φωτίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου