Τον Δεκαπενταύγουστο είναι το πανηγύρι της Ρωμιοσύνης. Το δεύτερο Πάσχα των Ελλήνων.

Μάνα Παναγιά

Του Νίκου Ι. Κωστάρα

Τον Δεκαπενταύγουστο είναι το πανηγύρι της Ρωμιοσύνης. Το δεύτερο Πάσχα των Ελλήνων. Τιμάται η Μητέρα του Χριστού, η Παναγιά των Ελλήνων, η Μάνα Παναγιά, η ελπίδα κάθε απελπισμένου. Είναι η Παναγιά Μάνα του, που εκφράζεται μέσα στην καθη­μερινότητα από την κάθε μάνα, η οποία στον δικό της μικρόκοσμο γίνεται η καθημε­ρινή κλίμακα ανυψώσεως του δικού του δημιουργήματος. Η Μάνα Παναγιά είναι το πα­ντοτινό σκαλοπάτι που πατάει ο άνθρωπος για να βρει τον κατ' εικόνα δημιουργό του. Η Παναγία είναι η κλίμακα ανάμεσα από γη και ουρανό, που σώζει τον άνθρωπο. Η απλή μά­να γίνεται και αυτή το σκαλοπάτι για το παι­δί της, με στόχο την επίγεια και επουράνια α­ναζήτηση, που η ίδια καλλιεργεί στο δημι­ούργημα της. Η Θεοτόκος είναι η θνητή γυναίκα-μάνα, μια γυναίκα σαν όλες τις άλλες,που είχε όμως το προνόμιο να γεννήσει έναν Θεό. Η Μάνα του Χριστού καθημερινά μεσι­τεύει, βοηθάει, συμπαρίσταται, συμβουλεύει, μοιράζει αγάπη, στηρίζει τον απελπισμένο. Και όλα αυτά χωρίς να έχει πει έστω και λέ­ξη. Η σιωπή της Παναγιάς είναι ο λαμπρότε­ρος χρυσός μέσα στο θησαυροφυλάκιο της Ορθοδοξίας.

Στη «Μάνα Παναγιά» απευθυνόμαστε και ζητούμε τη βοήθεια Της στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Οι πιστοί προστρέχουν στην κοινή τους Μητέρα. Η Αγία Μορφή της είναι αστείρευτη πηγή ελπίδας. Η γιορτή της Παναγίας είναι το λατρευτικό πρόσωπο της Ορθοδοξίας, αλλά και η σκέπη του έθνους, η υπερμάχος στρατηγός. Οι Έλληνες προσκυ­νούν την Παναγία, η οποία ανά τους αιώνες τους προστατεύει. Η λατρεία της Παναγιάς είναι πάρα πολύ ισχυρό στην πατρίδα μας. Όλη η Ελλάδα, χωρίς υπερβολή, εορτάζει την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η Ελλά­δα προσκυνά τη Μάνα Παναγιά. Είναι η Πα­ναγιά των Ελλήνων,, η Παναγιά των παραδό­σεων, των ομογενών μας και των ναυτικών μας, συνδεδεμένη στενά με την πίστη μας. Και ή Πλατυτέρα των ουρανών ανοίγει την αγκαλιά της σε όλους τους Έλληνες και προσφέρει ελπίδα σε κάθε έναν που την έχει α­νάγκη. Δεκάδες ύμνοι, τραγούδια και ποιή­ματα έχουν γραφτεί για χάρη Της, αποτυπώ­νονται την αγάπη του λαού. Ως διαχρονικό σύμμαχο αγνότητας, αποτελεί εδώ και. αιώνες πηγή έμπνευσης για ποιητές και υμνωδούς της Ορθοδοξίας σε κάθε γωνιά της γης,

Ως μητέρα του Θεού γίνεται μητέρα ολόκλήρου του ανθρωπίνου γένους και μεσίτρια προς τον Υιόν της για τη σωτηρία ό­λων μας. Η Μάνα Παναγιά μοιράζει την αγάπη Της σ' όλους, απαλύνει τον πόνο των κα­τατρεγμένων, γίνεται στήριγμα για τα θύμα­τα της ζωής. Η Παναγιά δεν σώζει αλλά πρε­σβεύει για τη σωτηρία μας, των πονεμένων, και ξενιτεμένων. Σε όλες τις ελληνικές κοινότητες της Διασποράς η προσέλευση του κόσμου αναμένεται να είναι μεγάλη, δίνοντας για μια ακόμη χρονιά το μήνυμα της βαθιάς κατάνυξης και πίστης, που διέπει τους Έλληνες ομογενείς. Ενώ έντονη είναι η πί­στη των θαλασσοδαρμένων ναυτικών αφού το εικόνισμα Της έχουν μαζί με τον Αι Νικό­λα και τη θεωρούν κοντά τους. «Στην πλώρη κάθετ' ο Χριστός, στη μέση η Παναγιά και πίσω στο τιμόνι του στέκεται ο ΑηΝικόλας». Η Μεγαλόχαρη Παρθένα θεομάνα είναι κυ­ρά της θάλασσας και ασάλευτο στήριγμα του Ελληνισμού σε όλες τις καταπτώσεις και στους πολλούς κλυδωνισμούς.

Κάθε μάνα βρίσκει καταφύγιο στη Σκέπη Της κι ένα κερί ευχαρίστησης ανάβει στη θαυματουργό εικόνα Της, ενώ τρέχουν τα δά­κρυα της από τα παρακάλια της. Είναι η Μά­να Παναγιά, η μεγαλόψυχη στον πόνο. Όπου ζει και αναπνέει κύτταρο ελληνικό από την κοσμοβριθή Τήνο του Δεκαπενταύγουστου έως το τελευταίο ερημικό ξωκλήσι, όλοι οι πιστοί προστρέχουμε για να εναποθέσουμε τους καημούς, τις προσδοκίες και τα βάσανα, να εκφράσουμε την απέραντη αγάπη και σε­βασμό και να δεχθούμε τον «γλυκερό ποτα­μό του Ελέους Της». «Εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες» Μάνα Παναγιά.

ΝΙΚΟΣ Ι. ΚΩΣΤΑΡΑΣ

ΜΑΡΟΎΣΙ