Καλό σου ταξίδι αξιολάτρευτε και σεβάσμιε θείε Νίκο στη χώρα της αιωνιότητας...

   Εις μνήμην  

ΝΙΚΟΣ ΑΣ. ΚΩΣΤΑΡΑΣ

(3-11-1917 – 20-7-2011)

Αξέχαστε σεβάσμιε θείε Νίκο,

Έφυγες όρθιος, πλήρης ημερών στα 95 σου χρόνια χωρίς να γνωρίσεις ποτέ νοσοκομεία. Ζούσες μια ήσυχη ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς να επιδιώκεις την προσωπική προβολή. Τα χτυπήματα της ζωής τα υπέμενες με αξιοπρέπεια, καρτερικότητα και θάρρος.

Γεννήθηκες στις 3-11-1917 στα Κακουραίικα Γορτυνίας. Το 12^ο παιδί του Ασημάκη και της Παναγούλας Κωστάρα, γι’ αυτό βαφτίστηκες με ανάδοχο τον βασιλιά Αλέξανδρο. Ήσουν ο βενιαμίν της μεγάλης οικογένειας και πρωτότοκος ο πατέρας μου βαρυγιάννης.

Το 1930 σπούδασες στο Σχολαρχείο Παλούμπας και μετά το 1931 ξενιτεύτηκες για μια καλύτερη ζωή, στην Αθήνα, στο Μεταξουργείο, που ήταν και ο αδελφός σου Κώστας. Κι έγινες εφημεριδοπώλης και αργότερα πετυχημένος περιπτεριούχος στον Άγιο Γιώργη Ακαδημίας Πλάτωνος. Στρατεύτηκες το 1938 και όταν επρόκειτο να απολυθείς το 1940 κηρύχθηκε ο πόλεμος και βρέθηκες να υπηρετείς στα οχυρά Ρούπελ ως αρχιφύλακας στο 141 φυλάκιο. Επί τέσσερες ημέρες βομβαρδιζόταν από τα γερμανικά στούκας και δεν έπεσε με διοικητή τον Στρατηγό Κωστόπουλο, που τιμήθηκε από τους εισβολείς όπως ο ίδιος μου είχες εξιστορήσει.

Επέστρεψες στην Αθήνα και συνέχισες με τον αδελφό σου Κώστα τον εφημεριδοπώλη. Με το ποδήλατο χαράματα φορτωμένο τις εφημερίδες από το πρακτορείο Σωκράτους στο Μεταξουργείο και μετά στον Αγιόργη Ακαδημίας Πλάτωνος. Μια δύσκολη βιοπάλη, υπομονή και επιμονή καθημερινά και αγόγγυστα στην Κατοχή.

Κράτησες το περίπτερο του Αγίου Γεωργίου στην Ακαδημία Πλάτωνος κι έγινες πασίγνωστος για τη δραστηριότητά σου με συμπαραστάτη την αξέχαστη θεία Σοφία, τη γεμάτη ζωντάνια και ανθρωπιά. Και είσαστε ο οικογενειακός σύμβουλος και ο μέντορας των Κωσταραίων και φιλάνθρωπος της ενορίας Αγ. Γεωργίου.

Όλοι περάσαμε από το σπιτικό σου, μας βοήθησες και μας συμβούλευες στα πρώτα ξεκινήματά μας. Αξιαγάπητος ο ανηψιός σου Νίκος του Βασιλάκου. Εργατικός, ολιγόλογος, καρτερικός, ψύχραιμος, συνετός και νοικοκύρης, καλός οικογενειάρχης.

Απέκτησες με την αξέχαστη θεία Σοφία δύο παιδιά, την Νώτα και τον Γιώργο και χάρηκες ένα δραστήριο εγγονό, τον Νίκο Μωραϊτάκη, που ήρθε από το Dubai για τον τελευταίο ασπασμό στον αξιολάτρευτο παππού του.

Θείε Νίκο, τελευταία πήγα στην Πάργα και βρήκα Κωσταραίους και σου τηλεφώνησα να σε επισκεφθώ να σου πω τα νέα. Μου’ πες δεν αισθάνεσαι καλά, θα συναντηθούμε αργότερα αλλά έφυγες αθόρυβα. Θα’ ρθω να σε βρω!

Θείε Νίκο, όλοι σε καμαρώναμε και ποτέ δεν πήγαινε το μυαλό μας ότι θα φύγεις.

Έφυγαν ανίψια αλλά εσύ έμενες, τα αποχαιρετούσες. Κρατιόσουν νηφάλιος και ολύμπιος με καθαρό μυαλό μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ευχόμαστε ο Ύψιστος να αναπαύσει την ψυχή σου. Για όλους εμάς δεν έφυγες, είσαι στις ψυχές μας ολοζώντανος, ο αξέχαστος θείος Νίκος.

Καλό σου ταξίδι αξιολάτρευτε και σεβάσμιε θείε Νίκο στη χώρα της αιωνιότητας.

Αιωνία σου η μνήμη.

Καπτ. Νίκος Ι. Κωστάρας

(22/7/2011 Στο Κοιμητήριο Χολαργού)